برنامه‌ریزی برای پر کردن اوقات فراغت جوانان بعنوان یک گروه درمعرض خطر از طریق گسترش فضا‌های ورزشی ، فرهنگی، هنری و آموزشی .
- برنامه‌ریزی برای آموزش روشهای قاطعیت،مهارت‌های زندگی و واکسیناسیون ذهنی به افراد درمعرض خطر.
- آموزش والدین برای برخورد تربیتی مناسب با فرزندان و امن کردن محیط خانه برای پیشگیری از فرار عاطفی فرزندان و نیز واگذاری مسئولیت و اجازة ابراز وجود به آنان جهت پیشگیری از انتخاب راه‌های انحرافی ابراز وجود ازسوی این گروه.
دراین روش فرض برآن است که نوجوانان بدلیل فقدان اعتماد به‌نفس و احساس ضعف در برابر دیگران نمی‌توانند به تقاضا‌های نامعقول آنان جواب منفی بدهند . راه حل پیشنهادی عبارتست از تمرین در شرایط خطرساز ( که قبلاً با توجه به شرایط سنی و موقعیت اجتماعی فرد مشخص شد‌ه‌است ) ، و مشابه‌سازی این شرایط مخاطر‌ه‌آمیز بگونه‌ای که فرد وقتی در شرایط واقعی قرار گیرد با توجه به تمرین‌‌های انجام شده توان ایستادگی دربرابر تقاضا‌های نامعقول ازجمله دعوت به استعمال مواد مخدر را داشته باشند . این شرایط نه‌تنها درمورد پیشگیری از اعتیاد بلکه پیشگیری از عود مجدد اعتیاد در افراد بازپروری شده نیز مؤثر است. با توجه به سن، سواد و شرایط اجتماعی فرد امکان استفاده از تمرین فردی، مشاهدة فیلم مناسب با نیاز فرد ویا ترکیبی از دو روش وجود دارد. فرض برآن است که مکانیزم‌های تنبیه و تقویت جانشین ( بندورا 1985 نقل از سیف 216 : 1381 ) در این زمینه فعال می‌شوند و فرد را از عواقب اعمال خود آگاه می‌کنند.
دراین روش فرض براین است که فرد بدلیل فقدان تجربه و مهارت ممکن است در مسیر‌های انحرافی گرفتار آید و ازسوی کسانی راهنمایی شود که فاقد صلاحیت لازم هستند . به همین دلیل با آموزش مهارت‌های پایه و نیز اطلاع رسانی درمورد مخاطرات موجود امکان پرهیز از شرایط منجر به سوءمصرف وجود دارد . اجزاء این روش شامل موارد زیر هستند :
1- آموزش روشهای تصمیم‌گیری و قبول مسئولیت
2- آموزش روشهای غلبه بر اضطراب و نگرانی
3- اطلاع رسانی دربارة میزان سوءمصرف مواد بین جوانان و کل جمعیت
4- آگاهی و اطلاع رسانی دربارة عوارض سوءمصرف مواد